หน้าหนังสือทั้งหมด

ปฐมสัมผัสดาปสัททานแปล ภาค ๑ - หน้า 307
312
ปฐมสัมผัสดาปสัททานแปล ภาค ๑ - หน้า 307
ประโยค - ปฐมสัมผัสดาปสัททานแปล ภาค ๑ - หน้า 307 นัน ๆ ทั้งหมดคี่เดียว ในเบื้องตำรึบนในโภคับเป็นอันมาก ด้วยลำดับขึ้นบ้าง ด้วยอำนาจจิตและปฏิสนธิบ้าง ด้วยอำนาจการก้าวไปดูราญสิงบ้าง ในคำว่า "อยิโมมุพรามม
บทนี้อธิบายถึงความสำคัญของวิชาและอวิชชาในพระพุทธศาสนา รวมถึงการให้ความหมายของคำว่า 'วิชา' และ 'อวิชชา' โดยระบุว่าเมื่อมีวิชาเกิดขึ้นแล้ว อวิชชาที่ปิดบังจะถูกทำลายลง ทำให้เกิดความรู้แจ้งในเรื่องบุพเพนิ
คำอธิบายเกี่ยวกับอวิชชาและวิชชา
313
คำอธิบายเกี่ยวกับอวิชชาและวิชชา
ประโยค (ขออนุญาตละ - ปฐมสมุนปา สกัดแท้ ภาค ๑ - หน้า 308 คำพูว่า " ยฎ" ในคำว่า ยฎานี้ เป็นนิยาม ลงในความอุปมา คำพูว่า " ต" เป็นนิยามต. (วิชาขาเป็นต้นเกิดขึ้นแล้ว) แก่บุคคลผู้ถือว่าไม่ประมาณ เพราะ ควา
เนื้อหานี้อธิบายถึงนิยามและความสำคัญของคำว่า 'อวิชชา' และ 'วิชชา' ในพุทธศาสนา โดยเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการกำจัดความมืดและการเกิดขึ้นของแสงสว่างทางจิตใจ การอดทนและความเพียรในแง่ของการจำแนกแนวทางปฏิบัติเพื
หน้า3
314
ประโยค(อ) - ปรุงสมุนไพรตำสกัดภาค ๑ - หน้าที่ 309 ไก่ เพราะทำลายนะระเปาะฟองไข่ ด้วยจะอวยปาก หรือด้วยปลาย เล็บเท้านั้น ด้วยประกาศนี้. กว่าด้วยปุทธนิวาส ขบ.
ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๑
315
ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค ๑
ประโยค(ถอด) - ปฐมสมันตปาสาทิกาแปล ภาค ๑ หน้า ๑๓๐ กล่าวว่าด้วยทิพจักษุหลายว่า "โส เอ้า ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ (เราได้อธิบายไปแล้ว) เพื่อญาณ (ความรู้) ในกุศลและอุปบติ (ของสัตว์ทั้งหลาย) มีคำอธิบายว่า
ในบทนี้กล่าวถึงการมีทิพจักษุที่สามารถรับรู้การเคลื่อนไหวและการเกิดของสัตว์ทั้งหลาย ว่าด้วยการบริการจิตและเหตุผลที่ทำให้พระมหาสตัณฑ์ไม่มีการบริการที่ผู้คนเห็นได้ การบริการที่ถูกต้องตามหลักธรรมเป็นสิ่งส
ปฐมสมันดาปสาทกเทป ในภาค ๑ - หน้า 311
316
ปฐมสมันดาปสาทกเทป ในภาค ๑ - หน้า 311
ประโยค(ตอน) - ปฐมสมันดาปสาทกเทปใน ภาค ๑ - หน้าที่ 311 แห่งพระวินัยนี้ ข้าพเจ้าจักรวณาไว้เฉพาะภาษีเท่านั้น [ อรรถาธิบายว่าพิชญักษณ์เป็นต้น ] บทว่า โส คือ โส อะ ว่า เรานั้น ในคำว่า " ทิพพพน " เป็นนี้
บทความนี้กล่าวถึงการอธิบายของพระวินัยที่เกี่ยวข้องกับญาณจักุซึ่งสัมพันธ์กับจักษุทิพย์ นอกจากนี้ยังเป็นการเจาะลึกถึงทิพย์ที่เป็นธรรมชาติที่ไม่สะดวกต่อการมองเห็น เมื่อต้องติดต่อกับสิ่งภายนอก ผู้อ่านจะได
ปฐมสมันตาปฏิทิน ภาค ๑ - ความเห็นและนิสิทธิ์
317
ปฐมสมันตาปฏิทิน ภาค ๑ - ความเห็นและนิสิทธิ์
ประโยค (ต่อ) - ปฐมสมันตาปฏิทิน ภาค ๑ - หน้าที่ 312 ( ความเห็นว่าขาดสุข) ผู้ใดย่อมเห็นเพียงความอุปติเหตุนี้นั่น ไม่เห็นความจริง (แห่งสัตว์ทั้งหลาย) ผู้้น่ย่อมเอามาถึงอิทธิฤทธิ์ความปรากฏขึ้นแห่งสัตว์ให
เนื้อหานี้พูดถึงความเห็นที่มองเห็นความจริง และความอุปติเหตุแห่งสัตว์ สำหรับผู้ที่สามารถมองเห็นทั้งสองอย่างนั้นจะสามารถล่วงเลยไปถึงภิกข์ได้ นอกจากนี้ยังพูดถึงอุปปิเลส 11 อย่างที่ทำให้จิตเศร้าหมอง ที่พร
ปฐมสัมผัสจากภาค ๑ - หน้าที่ 313
318
ปฐมสัมผัสจากภาค ๑ - หน้าที่ 313
ประโยค - ปฐมสัมผัสจากภาค ๑ - หน้าที่ 313 เครื่องเศร้าหมองจิตเสียได้ รู้แล้วว่า ความหวาดเสีย ยเป็นเครื่องเศร้าหมองจิต จึงจะ ความหวาดเสีย เครื่องเศร้าหมองจิตเสียได้ รู้แล้วว่า ความดันทน เป็นเครื่องเศร้
เนื้อหาเกี่ยวกับเครื่องเศร้าหมองจิต โดยอธิบายถึงความหวาดเสีย, ความดันทน, ความชั่วหยาบ, ความเพียรที่ปรารถนาเกินไป และความเพียรที่หย่อนเกินไป รวมถึงต้นเหตุอาธ ปรมน และนานัตสัญญา ซึ่งล้วนแต่ส่งผลกระทบต่อ
ปฐมสมันปาปา: ความหมายและเนื้อหา
319
ปฐมสมันปาปา: ความหมายและเนื้อหา
ประโยค(คำ) - ปฐมสมันปาปาจากแปลภาค ๑ - หน้าที่ 314 เคยเที่ยวale แต่ไม่รู้สึกแสลงว่า" ดังนี้เป็นต้น. ญาณจักษุnuts (ของพระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น) ชื่อว่าสุภัส เพราะวันจากฌานสมาธิ (เครื่องศราหมองจิต)
บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของญาณจักษุในพระพุทธศาสนา ซึ่งหมายถึงการมองเห็นสิ่งที่อยู่นอกเหนือการรับรู้ของมนุษย์ ธรรมชาติของการมองเห็นที่ล่วงเลยจากประสบการณ์ของมนุษย์ และการเข้าใจในสัตว์ทั้งหลายโดยเฉพาะ
ปฐมสัมผัสสากลภาค ๑ - หน้า 315
320
ปฐมสัมผัสสากลภาค ๑ - หน้า 315
ประโยค - ปฐมสัมผัสสากลภาค ๑ - หน้า 315 บทว่า หีบ ความว่า ผู้ถูกเขาติเตียน คือลูมึน เหยียดหยาม ด้วยอำนาจชาติรัตน์และโภคะเป็นต้น ที่ชื่อว่าเวทารามเพราะความ เป็นผู้ประกอบด้วยลิวาแห่งโมนะ บทว่า ปติเดด คว
บทนี้ดำเนินการอธิบายความหมายของคำต่างๆ ที่ใช้ในพระพุทธวจนะ โดยเน้นไปที่คุณสมบัติของบุคคลในฐานะที่ได้รับผลจากกรรม ด้วยการอธิบายการแบ่งประเภทของผู้คน รวมถึงผู้ที่มีลักษณะดีและไม่ดีตามผลที่เกิดจากกรรมในช
ลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามภูมิปัญญา
321
ลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามภูมิปัญญา
ประโยค (1) ภาค ๑ - หน้า 316 [ ลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามภูมิปัญญา ] กิ ลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามนั้น มีดังต่อไปนี้ :- ( ภูกในพระศาสนีวึ) เจริญอโลกสัง มุ่งหน้าต่อรถเบื้อง ตำแล้ว ย่อมเห็นสัตว์นรงหลากหลาย ผ
บทความนี้อธิบายลำดับความเกิดขึ้นแห่งยามภูมิปัญญา โดยกล่าวถึงการเห็นสัตว์ที่ประสบทุกข์และความสุขตามกรรมที่ได้รับ รวมถึงการพิจารณาและวิเคราะห์ในเรื่องกรรมและภูมิปัญญาในพระศาสนา. มีการเสนอแนวความคิดที่เก
ประโยค - ปฐมสมันตาปาสากำแพงภาค ๑ - หน้าที่ ๓๑๘
323
ประโยค - ปฐมสมันตาปาสากำแพงภาค ๑ - หน้าที่ ๓๑๘
ประโยค - ปฐมสมันตาปาสากำแพงภาค ๑ - หน้าที่ ৩१८ [เรื่องกิฎีกาหนุ่มกว่าใส่ร้ายพระอริยเจ้าชั้นสูง] ก็เพื่อประกาศข้อที่การค่าเป็นธรรมที่หน้านั้น พระโบราณาจารย์ ทั้งหลาย จึงนำเรื่องนี้มาเป็นอุทธาหรณ์ ตั้งต
เนื้อหาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่พระเณรและภิกษุเกิดความเข้าใจผิดกัน เมื่อพระเณรต้องการข้าวอุ่นและภิกษุหนุ่มมีความคิดลบเกี่ยวกับพระเณร อธิบายว่าแม้จะมีสถานะในพระศาสนาแต่ต้องพยายามบรรลุความสูงส่งกว่านั้น เรื
ปฐมสัมผัสสึกินภาค ๑
324
ปฐมสัมผัสสึกินภาค ๑
ประโยค - ปฐมสัมผัสสึกินภาค ๑ - หน้าที่ 319 นั้นอดโทษแล้ว เพราะเหตุนี้ ธรรมมันของภิญญ์นุ่มรูปนั้น ก็ได้ กลับเป็นปกติเหมือนเดิมแล้ว [วิธีขอขมาเพื่อให้ดโทษให้ในการค่ำใส่ร้าย] เพราะฉะนั้น ผู้ใดแม่มือน กล่
บทนี้กล่าวถึงวิธีขอขมาเพื่อให้อภัยในความผิดที่เกิดขึ้น โดยเชิญชวนให้ผู้อ่านเรียนรู้การกล่าวขอโทษต่อผู้ที่เคยพูดไม่ดีพร้อมการแสดงความเคารพและขอโทษอย่างจริงใจ เพื่อกลับคืนสู่ความปกติของจิตใจและลดกรรมที่
การกล่าวใส่ร้ายพระอริยเจ้าเป็นอโหสิทิฏฐิ
325
การกล่าวใส่ร้ายพระอริยเจ้าเป็นอโหสิทิฏฐิ
ประโยค (คี) - ปฐมสมันตปาฐกถาแปล ภาค ๑ หน้า 320 [ การกล่าวใส่ร้ายพระอริยเจ้าเป็นอโหสิทิฏฐิ] บทว่า มิฉฉาทิฏฐิว่า "มีความเห็นบาป" บทว่า มิฉฉาทิฏฐิคามสมาทานว่า ความว่า "ถือหลงใจใส่ ให้ ชนแต่หลงอธิษฐาน
เนื้อหานี้พูดถึงความเข้าใจเรื่องมิฉฉาทิฏฐิและกรรมนานาชนิดที่มีผลต่อจิตใจและชีวิตประจำวันของบุคคล ซึ่งมีการยกคำสอนจากพระพุทธเจ้ามาเป็นแนวทางในการปฏิบัติ รวมถึงข้อควรระวังเกี่ยวกับการกระทำและความเชื่อที
ปฐมสัมผัสนักทากาแปล ภาค ๑
326
ปฐมสัมผัสนักทากาแปล ภาค ๑
ประโยค(ค) - ปฐมสัมผัสนักทากาแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 321 สองบทรว่า กายสุด เทา ความว่า " เพราะสะอุาปานนอนกันซิ เสีย ( ขั้นที่ยังมีเลสเข้าไปครองอยู่ ) " บทว่า ปรมมรณะ ความว่า " แต่การถือเอาขันที่เกิดขึ้น
บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับความขาดสูญแห่งชีวิตและการถือขันในสภาวะลำดับการละ การศึกษาความหมายของคำว่า 'อปาย', 'ทุคติ', 'วิบัติ', และ 'นิรวา' ซึ่งแสดงถึงสภาวะที่แตกต่างของชีวิตและความทุกข์ที
ความหมายและการตีความของสุคติ-สุตติ-โลก
327
ความหมายและการตีความของสุคติ-สุตติ-โลก
ประโยค (ต่อ) - ปฐมสัมมิตาอาสภาแปลภาค ๑ - หน้าที่ 322 เพราะปลาจากสุตติ แต่ไม่จัดเป็นสุตติ เพราะเป็นสถานที่เกิดแห่งสัตว์ทั้งหลายมีพุทธานุภาพ. ผู้มีศักยภาพก. ผู้มีพระภาคเจ้า ทรงแสดงปาฎิหาริย์ ด้วยฤทธิ์สม
บทความนี้วิเคราะห์ความหมายของคำว่า 'สุคติ', 'สุตติ', และ 'โลก' ในบริบทของการแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้า พร้อมกับอธิบายถึงคุณสมบัติของวิชชาและการเข้าถึงอริยาบถ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงแสดงความจริงเกี
หน้า16
328
ประโยค(อ) - ปฐมสัมผัสปลาสภาพแปลก ภาค ๑ หน้าที่ 323 ปกปิดดูติเพและปฐมสิ ของสัตว์ทั้งหลาย ชื่อว่า อวิชชา คำที่เหลือ มีนัยดังกล่าวแหละนั่นแหละ ด้วยประการฉะนี้. ถว่าว่าด้วยพิพักษ์อุบ.
การศึกษาเกี่ยวกับอาสาวะขญาณและทิพยจักขญาณ
329
การศึกษาเกี่ยวกับอาสาวะขญาณและทิพยจักขญาณ
ประโยค (คง) - ปฐมสมุนไพาสักกานแปล ภาค ๑ หน้าที่ 324 ถาวว่าด้วยอาสาวะขญาญาณ จริงอยู่ ในถาวว่าด้วยทิพยจักขญาณนี้ มีความแปลกกันดังต่อไปนี้แหละ ในถาวว่าด้วยพุทธพจน์ข้างเจ้ากล่าวไว้แล้วว่า "เพราะทำลายกระเป
เนื้อหานี้เกี่ยวกับอาสาวะขญาณและการค้นคว้าเกี่ยวกับทิพยจักขญาณว่ามีความสำคัญอย่างไรในการทำความเข้าใจธรรมะ โดยมีการพูดถึงความเชื่อมโยงระหว่างจิตและอาสะเพื่อที่จะช่วยให้เห็นความสำคัญของความรู้ในเชิงลึกเ
การเข้าใจธรรมและนิพพาน
330
การเข้าใจธรรมและนิพพาน
ประโยค(คฑ) - ปฐมสมันดาปาสก้าแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 325 ว่า "ทุกข์นี้ประมาณเท่านั้น ไม่มีทุกข์ยิ่งไปกว่านี้" และเราได้รู้ คือ ทราบได้แก่แทงตลอดแล้ว ซึ่งนั้นทุกข์นั้นให้เกิด ตาม ความเป็นจริงด้วยการแทงตลอด
บทความนี้เน้นการเข้าใจธรรมะโดยเฉพาะเกี่ยวกับทุกข์และนิพพานตามคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ท่านได้แสดงไว้เกี่ยวกับการหลุดพ้นจากทุกข์ โดยการพิจารณาถึงจริงและความเป็นจริงทั้งสองด้าน คือ ทุกข์และดี พระพุทธเจ้าได
พระมหาจริยาวาส และการบรรลุณในพระธรรม
332
พระมหาจริยาวาส และการบรรลุณในพระธรรม
ประโยค(ฉบับ) - ปฐมสัมมนาสำหรับแปล ภาค ๑ - หน้าที่ 327 พระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อทรงพิจารณาถึงพระมหาจริยาวาส ของพระองค์ ก็ได้ทรงรู้แล้วว่า "พระมหธรรม อันเรืองอุบลแล้ว" สองว่า กต กรณี คงว่า คินม่า ๑๖ อ
ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงพิจารณาถึงพระมหาจริยาวาสของพระองค์และทรงรู้ความจริงเกี่ยวกับกิจที่ได้ทำเสร็จแล้ว. พระองค์ได้กล่าวถึงความสำคัญของการกำหนดครู การละ และการอบรมให้เจริญ โดยใช้มรรค ๔ ในลังก
ปฐมสมันปาติกาน: การตีความพระพุทธเจ้า
333
ปฐมสมันปาติกาน: การตีความพระพุทธเจ้า
ประโยค - ปฐมสมันปาติกาน ตามแปลภา 1 - หน้า 328 [ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเกิดก่อนใครทั้งสิ้นด้วยคุณธรรม ] ส่วนความแปลกกัน มีดังต่อไปนี้ :- ในคำว่า " อย่า โอม ม พุทธานุ ตติยา อภิพิทุพ อโหสิ " นี้มีอธิบาย
การตีความคำสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้าเกี่ยวกับการเกิดและอวิชชา โดยมีการแสดงให้เห็นถึงการทำลายกระเปาะฟองที่ปกคลุมความจริง เพื่อให้เกิดการตระหนักรู้ถึงความเป็นจริงในชีวิต สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของ